tandarts Laugeman

Een strijd tegen bacteriën

“In juni 1977 ben ik in de praktijk van Tandarts B. Reijnen op de Korvelseweg begonnen als waarnemend arts. Op zeventien oktober 1977 ben ik in een eigen praktijk gevestigd, veertig jaar geleden dus. Dit is een mijlpaal, maar het is pas aan het eind van het jaar”, aldus tandarts Laugeman. Hij heeft zich samen met een vriend, Ruud Lamp, in de wijk de Reit gevestigd. “We zaten eerst op de Professor Gimbrerelaan 27, maar daar moesten we na een paar jaar door omstandigheden weg. In 1984 zijn we hier aan de Conservatoriumlaan 56 een geheel nieuwe praktijk gaan bouwen en in juni van het jaar daarna trokken we erin.” De reden hiervoor was dat het toenmalige overheidsbeleid zo was dat een gezondheidsvoorziening alleen binnen de wijk mocht verhuizen.

De praktijk van tandarts Laugeman is vooral een familieaangelegenheid. “Daarmee bedoel ik dat iedereen behorend bij één gezin geholpen kan worden, onafhankelijk van de klachten, vertelt meneer Laugeman. In het begin moesten de heel erg ingewikkelde gevallen nog doorverwezen worden, maar nu kunnen veel behandelingen in de praktijk zelf gedaan worden.
In de loop van de jaren dat meneer Laugeman in het vak zit, vindt hij het werk anders geworden. “Dan bedoel ik niet alleen dat de klanten mondiger zijn geworden, maar ook de zorgverzekeringen worden harder. Er mag steeds meer niet.” Daarmee bedoelt hij dat er vroeger nog wel eens iets geregeld kon worden met betalingen. Een verzekering met terugwerkende kracht ofzo.
Ook als je kijkt naar het tandarts vak zelf is er wel het een en ander veranderd. “Vroeger werkten we met amalgaam, dat is nu niet meer gewenst. Er worden tegenwoordig met composiet vullingen gemaakt, dat is wel mooier en beter voor de gezondheid, maar ook minder sterk. Dus voor de tandarts is het noodzakelijk beter op te letten op breuken die in de vullingen ontstaan. Bij de oudere mensen is er dus meer kans op klachten, door het hogere aantal vullingen en is er dus meer werk aan de winkel”, aldus tandarts Laugeman.
Laugeman heeft zelf een middel voor de behandeling van parodontitis ontwikkelt. “De letterlijke betekenis is: een ontsteking van de weefsels rondom de tand”, legt de tandarts vol passie uit. Als een klant klachten heeft aan het tandvlees kan binnen de praktijk een gel worden aangebracht die verdere afbraak tegengaat. “Dit product kan helaas niet geregistreerd worden, omdat het een medicijn is, dus mag het alleen door mijzelf in de praktijk gebruikt worden”, dit vindt hij erg teleurstellend.
Thuis kan iedereen met klachten de wonden zelf verder behandelen met de tandpasta en de mondwater van Laugeman. “Er is dan al na vijf maanden verbetering te zien”, vertelt de ontdekker trots. Er is meestal geen pijnlijke en/of dure operatie meer nodig. Daarna is het zaak om de bacteriën in de toekomst te weren en ook dat is mogelijk met deze middelen.
De praktijk van tandarts Laugeman heeft een goede naam. Als er iemand nieuw komt werken in de praktijk, helpt hij mee om te kijken of hij of zij wel geschikt is. “Bij iedere persoon beoordeel ik op andere eigenschappen, daarnaast zijn er ook stagiaires en daar kun je veel verschillende karakters in vinden, voordat je ze vraagt om een baan te komen betrekken.” Op het moment zijn er in heel het gebouw dertien mensen werkzaam en ieder persoon is anders. “Maar soms heb je ook heel goede krachten en dan gaan ze weg door zaken waartegen ik geen inbreng heb, maar dat is wel heel jammer”, vertelt de tandarts.
Tandartsen moeten natuurlijk goed zijn in hun werk, maar meneer Laugeman hecht ook heel veel waarde aan de omgang met mensen. “De patiënt moet zich bij een arts op zijn gemak voelen, maar dat verschilt wel heel erg per persoon.” De belangrijkste conclusie is; dat men zich bij een kwalitatief goede behandeling op het gemak moet voelen, ongeacht de leeftijd en/of achtergrond.